วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เพื่อมิตรภาพของเรา

เพื่อ...มิตรภาพ

ความทรงจำนับแต่วันที่เริ่มต้น
ของพวกเราทุกคนร่วมค้นหา
ทั้งความสุขความทุกข์ที่มีมา
กาลเวลาพิสูจน์รักของพวกเรา

พรหมลิขิให้ต่างได้มาพบ
ได้มาคบมาคุยมาแก้เหงา
ทั้ง"เธอ" "ฉัน" รวมกันเป็นคำว่า "เรา"
ให้เธอเป็นดั่งเงาตามฉันไป

ตลอดเวลา3ปีที่ได้เจอ
ฉันและเธอรักกันมากแค่ไหน
ไม่ต้องพูดไม่ต้องบอกมันออกไป
ใช้แค่เพียง"หัวใจ"สื่อสารกัน

บางเวลาเกิดเรื่องที่แสนแย่
มีทะเลาะมีงอแงไม่สุขสันต์
แต่สุดท้ายเราก็ผ่านมาด้วยกัน
ด้วยความรักความผูกพันเกินสิ่งใด

บางเวลากับเรื่องที่สาหัส
เราก็ยังยืนหยัดสู้มาได้
ความสามัคคี ความร่วมมือ ความจริงใจ
รวมเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่และมั่นคง

                                                                                    
เพื่อนคือเพื่อน เพื่อนคือคนที่เรารัก
เพื่อนคือคนน่ารู้จัก น่าอยู่ใกล้                        
เพื่อนคือนิยทมความรัก ความห่วงใย                       
คนๆนั้นไม่ใช่ใคร คือ "พวกแก"

รักรักรัก ฉันรักพวกแกนะ
ห่วงห่วงห่วงห่วงนะห่วงแทบแย่
คิดคิดคิด คิดถึงแต่พวกแก
จะคอยห่วงคอยดูแล(แก)ตลอดไป

จบกันแล้วจากกันแล้วนะเพื่อนรัก
เวลามันช่างสั้นนักที่อยู่ใกล้
ห่างกันเพียงแค่ตัวใช่หัวใจ
รัก+ห่วงใย+ใส่ใจ = มีให้เธอ 

ปีหน้าฉันจะได้เห็นนิสิตใหม่
ชุดของรั้วมหา'ลัย ตามใจหมาย
ชุดนิสิตแทนชุดของเด็ก ม.ปลาย
แต่ความรักอย่าเอาสิ่งใดมาแทนมัน

เก็บเอาไว้ความทรงจำในวันเก่า
ความเป็น "เรา" เก็บมันไว้นะเพื่อนฉัน
คราบน้ำตา เสียงสะอื้นที่เห็นกัน
เก็บมันไว้ชั่วนิรันดร์......ตลอดกาล                         

1 ความคิดเห็น: